Gmina Wielbark
Trasa: Kolonia Wielbark - Kucbork -Leśniczówka Kucbork - Kolonia Wesołowo - Rólkas - Wielbark
Długość trasy: 24,7 km, oznakowanie: kolor żółty.
Przebieg trasy: szlak ten w większości pokrywa się ze szlakiem zielonym, powstał jako alternatywa dla bardzo długiego szlaku zielonego. Szlak ten w miejscu zwanym Papiernią skierowany jest bezpośrednio do wsi Wesołowo, pomijając tym samym wieś Sasek Mały oraz przystanek nad jez. Głęboczek.
Atrakcje na trasie
Papiernia - To niezwykle malownicze miejsce nad rzeką Sawicą (na granicy Leśnictw Szymany, Sawicz i Wesołowo) dzisiaj nazywane potocznie Papiernią, w X wieku stanowiło wraz z sąsiednim Kucborkiem ważny ośrodek przemysłowy. W latach 963-969 dotarł tutaj arabski podróżnik Ibrahim Ibn Jakub, który w swojej kronice z wyprawy nazwał tutejszych mieszkańców Prutones z Kozburcii. Zajmowali się oni wytopem żelaza, które transportowano m.in. do Malborka, gdzie wykorzystywano je do budowy Zamku Krzyżackiego. Kiedy Prusami zawładnął Zakon, huty kucborskie okazały się cenną zdobyczą.
Papiernia W 1361r. sprowadzono z terenów ówczesnej Francji mistrzów nowoczesnego wytopu. Produkcja żelaza na tak ogromną skalę spowodowała wyeksploatowanie okolicznych złóż rudy darniowej. W 1656 roku wystygł ostatni czynny piec w hutach nad rzeką Sawicą. Po modernizacji zakład hutniczy zamieniono na manufakturę produkującą papier. Do 1691 roku była to największa papiernia w Prusach. W 1697 roku papiernia się spaliła i nie została już odbudowana. Mieszkańcy wsi Kucbork Ostały i Sasek, do tej pory zatrudnieni w papierni, zmuszeni byli zająć się rolą i bartnictwem. Po likwidacji przedsiębiorstw fiskalnych mieściło się tam od 1893 roku nadleśnictwo „Zielona Góra".
Echa dawnej świetności „Papierni" brzmią już dzisiaj tylko w nazwie, a miejsce to przyciąga urokiem przyrody,
Wieś Wesołowo - wieś położona nad rzeką Omulew (Leśnictwo Wesołowo). Pierwsze wzmianki o istnieniu wsi odnotowano w 1565 roku, kiedy jej właścicielem był Albrechta Kościeszy- mistrz hutniczy z Kucborka. W połowie XIX wieku na części gruntów wsi utworzono niewielki majątek szlachecki. We wsi zachowały się chałupy drewniane z końca XIX wieku oraz budynek dawnej szkoły z początku XX wieku.
Trasa: Kolonia Wielbark - Kucbork -Leśniczówka Kucbork - Kolonia Wesołowo - Rólkas - Wielbark
Długość trasy: 24,7 km, oznakowanie: kolor żółty.
Przebieg trasy: szlak ten w większości pokrywa się ze szlakiem zielonym, powstał jako alternatywa dla bardzo długiego szlaku zielonego. Szlak ten w miejscu zwanym Papiernią skierowany jest bezpośrednio do wsi Wesołowo, pomijając tym samym wieś Sasek Mały oraz przystanek nad jez. Głęboczek.
Atrakcje na trasie
Papiernia - To niezwykle malownicze miejsce nad rzeką Sawicą (na granicy Leśnictw Szymany, Sawicz i Wesołowo) dzisiaj nazywane potocznie Papiernią, w X wieku stanowiło wraz z sąsiednim Kucborkiem ważny ośrodek przemysłowy. W latach 963-969 dotarł tutaj arabski podróżnik Ibrahim Ibn Jakub, który w swojej kronice z wyprawy nazwał tutejszych mieszkańców Prutones z Kozburcii. Zajmowali się oni wytopem żelaza, które transportowano m.in. do Malborka, gdzie wykorzystywano je do budowy Zamku Krzyżackiego. Kiedy Prusami zawładnął Zakon, huty kucborskie okazały się cenną zdobyczą.
Papiernia W 1361r. sprowadzono z terenów ówczesnej Francji mistrzów nowoczesnego wytopu. Produkcja żelaza na tak ogromną skalę spowodowała wyeksploatowanie okolicznych złóż rudy darniowej. W 1656 roku wystygł ostatni czynny piec w hutach nad rzeką Sawicą. Po modernizacji zakład hutniczy zamieniono na manufakturę produkującą papier. Do 1691 roku była to największa papiernia w Prusach. W 1697 roku papiernia się spaliła i nie została już odbudowana. Mieszkańcy wsi Kucbork Ostały i Sasek, do tej pory zatrudnieni w papierni, zmuszeni byli zająć się rolą i bartnictwem. Po likwidacji przedsiębiorstw fiskalnych mieściło się tam od 1893 roku nadleśnictwo „Zielona Góra".
Echa dawnej świetności „Papierni" brzmią już dzisiaj tylko w nazwie, a miejsce to przyciąga urokiem przyrody,
Wieś Wesołowo - wieś położona nad rzeką Omulew (Leśnictwo Wesołowo). Pierwsze wzmianki o istnieniu wsi odnotowano w 1565 roku, kiedy jej właścicielem był Albrechta Kościeszy- mistrz hutniczy z Kucborka. W połowie XIX wieku na części gruntów wsi utworzono niewielki majątek szlachecki. We wsi zachowały się chałupy drewniane z końca XIX wieku oraz budynek dawnej szkoły z początku XX wieku.